Matthew Townend (ed.) 2012, ‘Óttarr svarti, Knútsdrápa 11’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 781.
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Siklingr ǫrr søkkva, þú hnekkðir Svíum, en ylgr fekk {mikla beitu ulfs}, þars heitir Ô in helga. {Ýgr stafr ógnar}, helt láði fyr tveimr jǫfrum, þars hrafn né svalta; þú est hvatráðr við kyn beima.
‘Sovereign generous with treasures, you checked the Swedes, and the she-wolf received much wolf’s food [CORPSES], at the place which is called Helgeå. Fierce staff of battle [WARRIOR], you held the territory against two princes, where the raven did not at all go hungry; you are bold-minded against the race of men. ’
In ÓH and Hkr, the stanza is quoted after Snorri’s lengthy account of the battle of Á in helga (Helgeå), and in ÓHLeg and Fsk the context is the same battle. In SnE, ll. 5-8 are quoted first to exemplify the use of stafr ‘staff, stave’ in man-kennings and then to illustrate láð as a heiti for ‘earth, land’.
The stanza is introduced in ÓH and Hkr (ÍF 27, 280), Óttarr svarti rœðir um fund þenna í þeiri drápu, er hann orti um Knút inn ríka ‘Óttarr svarti tells of this encounter in the drápa which he composed about Cnut the Great’. In ÓHLeg (1982, 146), it is introduced with Þessar orrostu mintizt Ottar, er hann orte um Knut konong ‘Óttarr commemorated this battle, when he composed about King Knútr’; virtually identical wording occurs in Fsk. There are thus no grounds for doubting that the stanza is from a poem by Óttarr in honour of Knútr (see further Townend 2001, 159-61), yet there must be some uncertainty as to whether it belongs with the rest of the poem. Unlike sts 1-10, this stanza is not preserved in Knýtl, but rather in ÓH and Hkr, ÓHLeg, Fsk (ll. 1-4 only), and SnE (ll. 5-8), and such a wide distribution may indicate a substantially different transmission from sts 1-10. Its subject matter is markedly different too, though the phrase þrøngvir Svía ‘oppressor of the Swedes’ in st. 5/8 suggests that the other stanzas were also composed post-1026, and so the observed difference in subject matter might disappear if we possessed other stanzas from the poem. In addition, it is notable that the syntax of the stanza does not observe the ‘couplet’ form found in many of the preceding stanzas. — [1-4]: In terms of syntax, Skj B gives the first helmingr as hnekkðir … þars … ‘checked … at the place which’, while Kock (NN §620; Skald) prefers fekk … þars ... ‘received … at the place which’. But it may be that one does not have to choose: the two activities (hnekkðir and fekk) are occurring in the same place. — [2]: The best mss of ÓH read f. acc. sg. mikla ‘much, great’, agreeing with beitu ‘food, bait’, and this lectio difficilior is thus presumably the original reading and is retained here. This line, however, clearly prompted a number of scribes or other transmitters of the poem to re-interpretation (see Readings). Some of the variants may have arisen from the instinctive temptation to read the whole line as a single, nom.-case noun phrase *siklingr ǫrr inn mikli ‘the generous great king’, which also produces a division of the first helmingr into two couplets.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, †þar er† Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, †þar er† hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Suium hnectir | þu søcqva. siklíngr ꜹʀ en mikla ylgr þar | er aín helga ulfs beíto fecc heítir. hellztv | þar er hrafn ne suallta huatraðr ertu laðe | ognar stafr fyrir iofrum ygr tueim við kyn beima. |
(DW)
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, inn mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitit.
Helt, þars hrafn né svelta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafs, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklinga ǫrr, in mikla
ulfr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafni svelta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar staf, fyr jǫfrum,
uggr, tveimr (við kyn beima).
snǫrum hnekkðir þú, †savcka†
siklingr ǫrr, enn mikla
ulfr, þars Ô in helga,
ulfs †beit(ꜹ)† fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né sveltat,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, †tvein† (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, †sæckva†
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafnar sultut,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr †iꜹfr(e)†,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum †hinckir† þú, søkkva
siklingr †or†, inn mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beita fekk, heitir.
Helt, þars hrafni svelta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar starf, fyr †jof(ar)m†,
uggr, †tvemr† (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, sókna
siklingr †órr†, inn mikla
ulfr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svaltat,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar staf, fyr jǫfrum,
uggr, tveimr (við kyn beima).
†Suíium† hnekkðir þú, søkkva
siklingr †aur†, enn mikla
ylgr, þá Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, né hrafnar sultu,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar starf, fyr jǫfrum,
ungr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, enn mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráð est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
yggr, tveimr (við kyn beima).
Svía hnekkir þú, søkkva
siklingr ǫrr, inn mikli
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né sveltir,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar †stefr†, fyr †jefrum†,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svia hnekkir þu saukkva. siklingur auʀ jnn mikli. ylgr þar er ajn helga. ulfs beitu | fekk hneiter. hellztu þar er rafn ne suellter. huatradr ertu ladi. ognar stefr | fyrir jefrum yɢr tueim vid kyn beima.
(VEÞ)
Svía hnekkir þú, søkkvir
siklingr fór, mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heiti.
Helt, þars hrafn né sveltut,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkir þú, søkkva
siklingr ǫrr, enn mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heiti.
Helt, þars hrafni svelta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar starf, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, enn mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, enn mikli
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn sultut,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar æfr, fyr jǫfrum,
yggr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, inn mikli
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svaltat,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikli
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, †[…]†.
Helt, þars hrafn né svelta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar æfr, fyr jǫfrum,
yggr, †[…]† (við kyn beima).
†Syium næygðir† þú, †sœkna†
siklingr †aur†, enn mikla
ylgr, þars †æyren† helga,
ulfs beitu fekk, †næitír†.
Helt, þars frán né svaltat,
(hvatr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
yggir, tveimr (við kyn †bæinia†).
Svíum vægðir þú, sókna
siklingr †orr†, enn mikla
ylgr, þar †oon† helga,
ulfs beitu fekk, heita.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafnar svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
, fyr jǫfrum,
ýgr, †tvemr† (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafnar svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svalta,
(hvatráðr est þú) láði,
, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né †sualtar†,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveir (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né sveltat,
(hvatráðr est þú) láði,
stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svelta,
(hvatráðr est þú) †laþ[…]†,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né svaltat,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Hællztv þar ær hrafn næ | svalltat hvatraðr ærtv láði ognar stafr fyrir iǫfrvm ygr tvæimr við kyn bei | ma .
(VEÞ)
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars †hrafnin næ† svaltat,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr jǫfrum,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Hællztv þar ær hrafnin næ svalltat hvat raðr ærtv láði .
(VEÞ)
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn of svaltat,
(†hatraadr† est þú) láði,
ógnar stafr, ,
ýgr, tveimr (við kyn beima).
Svíum hnekkðir þú, søkkva
siklingr ǫrr, en mikla
ylgr, þars Ô in helga,
ulfs beitu fekk, heitir.
Helt, þars hrafn né †svalt[...]†,
(hvatráðr est þú) láði,
ógnar stafr, fyr ,
, ( ).
Skj: Óttarr svarti, 3. Knútsdrápa 11: AI, 298, BI, 275, Skald I, 141, NN §§620, 1783; ÓH 1941, I, 438 (ch. 140), Flat 1860-8, II, 281; Hkr 1893-1901, II, 365, IV, 146, ÍF 27, 280-1 (ÓHHkr ch. 150); ÓHLeg 1922, 61, ÓHLeg 1982, 146-7; Fsk 1902-3, 165 (ch. 27), ÍF 29, 186 (ch. 32); SnE 1848-87, I, 416-7, 474, II, 326, 437, 449, 586, 593, SnE 1931, 148, SnE 1998, I, 66, 193.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.