Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 73’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, pp. 645-6.
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tennr í fýlu og frosti;
fjandr í kring um búka standa.
Brigsli og hróp er að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauðinn.
Drepnir menn, er þar skulu brenna, reknir brott í drukknan dauðans, gnísta tennr í fýlu og frosti; fjandr standa í kring um búka. Er brigsli og hróp að gjörvum glæpum, grimmlig sótt í myrkri og ótta; er eingi ván á öðru en pínu, eilíf nauð, en dauðinn er kvikr.
‘Slain men, who there must burn, driven away to the drowning of death, gnash their teeth in foulness and frost; devils stand in a ring around their bodies. There is scoffing and hooting at their committed sins, hideous grief in darkness and terror; there is no hope of anything other than torment, eternal distress, and death is alive.’
The st. has many overtones of the description of the traditional nine torments of hell in the ON Eluc: j þeim stad ero .ix. hofvd pisler. En fẏsta er svo akafligvr elldr. at eigi mvnde slokna þott j felli avll votn og sior. Sa elldr brenner og lẏser eigi. og þeim mvn heitare en vor elldr. sem sia se likneske skrifad epter hinvm. Avnnvr er frost svo mikid. at elldligt fiall mvndi verda at svelli ef þangat felle. Vm þessar písler er ritad. þar er gratvr og gnotrvn tanna. þviat reẏkvr af elldi giorer grat a[v.][-]na. En frost tanna gnotrvn. Þridía kvol erv hrædiliger ormar og drekar [o...][-]leger j sẏn og j roddv. þeir er svo lifa j ellde sem fiskar j vatne. Fiorda kvol er leidiligvr davn. Fimta grimlegr bardage. Setta mẏrkvr þat er þreifa ma vm. sem ritad er. Mẏrkra iord og meina. þar er bẏgger margr híte og eilif hræsla. siovnda er sẏnda skemd. þviat þar man ecke liott verk leẏnast. Atta er hræsla ogvrligrar sẏnar diofla og dreka. þeirra er blasa elldi og brennv steine. og vesalig heẏrn grasz og diofla hlatvrs. Nivn[-]da kvol er elldlig bond er þravnga ollvm lidvm ‘In this (sic) place there are nine main torments. The first is such extreme fire that it could not be extinguished even if all lakes and the ocean would cover it. That fire burns but does not shine, and it will be to the same extent hotter than regular fire as fire is hotter than a picture painted of it. The second is frost, so great that a mountain of fire would turn into ice if it covered it. About this torment is written: There is weeping and gnashing of teeth, because the smoke of the fire makes the “eyes” weep and the frost makes the teeth gnash. The third torment is terrible snakes and dragons, “horrible” in appearance and in voice, which live in fire just as fish live in water. The fourth torment is repulsive stench. The fifth is fierce battle. The sixth is darkness that can be touched, as is written: The earth of darkness and disease where much heat lives and eternal fear [Job X.22]. The seventh is the disgrace of sin, because no ugly deed can be hidden there. The eighth is fear of the dreadful sight of devils and dragons which spew fire and brimstone, and the miserable noise of weeping and the laughter of devils. The ninth torment is fiery fetters which bind all members’ (Eluc 1992, 80, 81). — [7-8]: Cf. Has 38/7-8: ey grœtir þar ýta | uggr, en vætki huggar ‘fear grieves men there perpetually and nothing affords comfort’.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Reknir brott j daudans drugknan drepnir | menn er þar sko᷎lu brenna gnísta tennr j fylu | ok frostí fianndr j kríng um buka stannda brig | slí ok hrop er at geruum glæpum grimleg sott | j myrkrí ok otta eíngí er uo᷎n ꜳ odru enn | pínu eilif naud enn kuikr er daudínn ჻ |
(VEÞ)
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tennr í fýlu og frosti;
fjandr í kring um búka standa.
Brigsli og hróp er að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru þar pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauðinn.
Reknir bűrt j daűdans drűcknann | drepnir menn er þar skulű brenna | gnijsta tennűr j fy̋lű og froste fi | andur j kring vm bűka standa / | brijgsli og hrop er at giordum glæpum || grimmlig sott j my̋rkri og otta eingi er | von a odrű en pijno eijlif naűd þar kűi | kur er daűdinn //
(VEÞ)
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tenn í fýlu og frosti;
fjandr í kring um búka standa.
Brigsli og hróp að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkr og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauði.
Recknir burtt j daudans drücknan , drepnir menn eʀ þar skulo bre | nna : gnista tenn j fylu og frosti , fiandur j kring vm bucka | standa : Brixle og hrop ad giordum glæpum , grimlig sott j my | rkur og otta , eingi er von ꜳ̋ odrü enn pínu , eilif naüd enn ⸝⸝ kuikur er daüdi |
(VEÞ)
Reknir brott í dauða drukknan
drepnir menn, að þar skulu brenna,
gnísta tennr í fýlu og frosti;
fjandr í kring um salir standa.
Brigsli og hróp að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkr og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er †d[...]i†.
Reknir burt dauda druknan . drepnir menn at þar skulu // | brenna . gnísta tennur fylu og froste . fiandur j kringum salir standa / brig | sle og hro᷎p at gíorwm glæpum . grimlíg sott myrkur og otta | einge er von ꜳ̋ o᷎dru enn pínu . elif naud enn kuikur er d[…]di . // // |
(VEÞ)
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tenn í fýlu og frosti;
†fjandar† í kring um búka standa.
brixl og hróp á gjörvum glæpum,
er grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauði.
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tónn í fjúk og frosti;
†fjandar† í kring um búka standa.
brixl og hróp á gjörvum glæpum,
er grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauði.
Reckner burt J daudans drucknann, drepner | menn er þar skulu brenna, gnijsta tónn J fiuk || og froste fiandar J krijngum buka standa. |
Brijxl og hrőp a̋ hvgiorvum glæpum, er grimi | leg sőtt J mirkre og őtta, einge er von a̋ ódru | enn pijnu, eilijf naud enn kvikur er daude. |
(VEÞ)
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tennr í fýlu og frosti;
fjandr í hring um búka standa.
Brigsli og hróp er að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauðinn.
Rekner burt i daudanz drucknan | drepner menn er þar skulu brenna | gnysta tennur i fylu og frosti | fiandur i hringum buka standa. | Brigsli og krop er at giaurdum glæpum | grimmlig sott i myrkri og otta | eingi er von a odru en pynu | eilyf naud enn kvikur er daudinn.
(EB)
Reknir brott í dauðan dökkvan
drepnir menn, að þar skulu brenna,
gnísta tenn í fjúki og frosti;
fjandr í kring um salir standa.
brixl og hróp að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkr og ótta;
einginn er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauði.
rekknir burt i daudann dokkvann, drepnir menn at þar sculo brenna gnista tenn i fiuci oc frosti fiandr i cryngum saulir standa Brygl oc hrop at giaurdom glǫpum grimlig sott i mircr oc otta einginn er von a audro enn pyno, eilyf nau[…] en quick er dauþe
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.