Martin Chase (ed.) 2007, ‘Anonymous Poems, Lilja 44’ in Margaret Clunies Ross (ed.), Poetry on Christian Subjects. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 7. Turnhout: Brepols, p. 614.
Sonr Máríu, sonr inn dýri,
sonr menniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
Sie þier dýrð með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
{Sonr Máríu}, inn dýri sonr, {menniligr sonr guðs og hennar}, kenndu mier að forðaz fjölkunnigan fjandann, en að unna þier. Sie þier dýrð með sannri prýði. heiðr sunginn af öllum tungum, eilífliga með sigri og sælu; sæmd og það vald minkaz aldri.
‘Son of Mary [= Christ], the precious son, human son of God and her [= Christ], teach me to avoid the clever enemy, and to love you. Let there be to you glory with true beauty, honour sung from all tongues, eternally with victory and blessing; honour and that power will never be diminished.’
The order of sts 45 and 46 is reversed in 713 and 4892. — [5-8]: The fourth instance of the refrain, introduced for the first time at st. 26 and repeated at sts 32 and 38.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Sonr Máríu, inn dýri,
son minniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
Sonr maríu sonr hín dyrí | son mínniligr guds ok hennar kenndu mer ath fordazt | fianndann fiolkunnigann en þer ath unna ; Se þer dyrd ჻ |
(VEÞ)
Sonr Máríu, inn dýri,
sonr menniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
Sonur mariű sonűr hinn dy̋ri sonur menn | eligur Gűds og hennar · kiendű mier at | fordast fiandan fiolkűnnigan en þier | at vnna : // Sie þier dy̋rd : |
(VEÞ)
Sonr Máríu, inn goði,
sonr eingetinn guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
Sonur maríu sonur enn godi , | sonur eíngetínn güdz og hennaʀ , kendu mier ad fordazt | fíandann fíolkunnígann enn þier ad vnna : Sie þier ⸝⸝ dyrd |
(VEÞ)
Sonr †[...]†, †[...]† inn dýri,
sonr inniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
†en þer [...]†, en þier að unna.
með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
So[…] en dyre . sonur ynneligur guds og hennar . kenn þu mier at f⸌or⸍daz ⸌⸌ fiandan . fíolkun | […] at unna . // Se þier dyrd m. s. p. s. h. // |
(VEÞ)
Sonr Marie, inn dýri,
sonr menniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnugan, en þier að unna.
Sie þier dýrð †me† sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigur og sælu;
sæmd og vald þitt minkiz aldri.
Sonr Máríu, inn dýri,
sonr menniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
Sie þier dýrð með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigur og sælu;
sæmd og vald þitt minkiz aldri.
Sonur Marju sonurenn dijre, sonur mennilegur | Guds og hennar, kenn þu mier ad fordast fia | ndan, fiólkunnugan, enn þier ad unna. | Sie þier Dijrd med sannre Prijde, sung | enn heidur af ollum Tungum, eilijflega med sigur og | sælu, sæmd og valld þitt mijnkest alldrei. |
(VEÞ)
Sonr Máríu, inn dýri,
sonr inniligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
Sonur mariu Sonurinn dyri || son inniligur gudz og hennar | kendu mier at fordast fiandan | fiolkunnigann enn þier at unna: | sie þier dyrd med sannri prydi | og sunginn heidur.
(EB)
Sonr Máríu, inn dýri,
sonr meligr guðs og hennar,
kenndu mier að forðaz fjandann
fjölkunnigan, en þier að unna.
Sie þier dýrð með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
ílífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald þitt minkiz aldri.
Sonnor Mario sonrinn dyre, son Melegr guds oc hennar, ciend þu mier at fordazt fiandann fiaulcunnugann enn þier at unna Sie þier dyrd med sannri pryde sunginn heidr af aullom tungum ilyfliga med sigri oc sǫlo, sǫmd oc valld þitt mincist alldrei
(EB)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.