Valgerður Erna Þorvaldsdóttir (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hrynhenda 20’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, p. 697.
Norðr líkar þér alt at auka
yðvart vald um heiminn kalda,
— gegnir munu því fyrðar fagna —
fjörnis álfr, und leiðarstjörnu.
Þengill hefr þar annarr engi,
allvaldr, en þú ríki haldit;
lengra reiða þjóðir þangat
þína dýrð, en röðull skíni.
Þér líkar at auka vald yðvart, {álfr fjörnis}, um heiminn kalda, alt norðr und leiðarstjörnu; gegnir fyrðar munu fagna því. Engi annarr þengill en þú, allvaldr, hefr haldit ríki þar; þjóðir reiða dýrð þína þangat lengra, en röðull skíni.
‘It pleases you to increase your power, elf of the helmet [WARRIOR], around the cold world, all the way north under the North Star; reliable men will welcome that. No other prince but you, mighty ruler, has held power there; people will spread your glory in that direction further than the sun shines.’
The praise reaches its climax in the last two sts by describing the extent of Hákon’s domain. King Hákon added Greenland and Iceland to his kingdom in the 1260s, expanding the Norw. state even further to the north-west.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Norðr likar þer allt at ꜹ́ka yðart valld vm heímíɴ kall | da gegnir mvnv þvi fyrðar fagna fíornís alfr vnd leiþar | stíornv · þengill hefir þar aɴaʀ engí all valldr eɴ þv riki | halldít lengra reiða þioðir þangat þína dyrð eɴ rꜹþull ⸝⸝skíní· |
(VEÞ)
Nordur lijkar þier allt | ad auka ydart valld vm heiminn kallda gegnir muni þvi fyrdar f⸌a⸍g | na fiǫrnis-a̋lfur und leidar stiǫrnu þeingill hefur þar annar eingi | all valldur enn þű ʀijki halldit leingra Reyda þö þiődir þa̋ngad | þijna dyrd enn Rǫdull skýni |
(VEÞ)
Norðr líkar þér all at auka
yðvart vald um heiminn kalda,
— gegnir munu því fyrðar fagna —
fjörnis álfr, und leiðarstjörnu.
Þengill hefr þar annarr engi,
allvaldr, en þú ríki haldit;
lengra reiða þó þjóðir þangat
þína dýrð, en röðull skíni.
Nordr likar þier all at auka ydartt ualld um heimin kallda | gegnir munu þui fyrdar fagna · fiorniss alfur und leidar stior | nu · þeingill hefer þar annar eingi allvalldr en þu riki halldid | leingra reida þo þiodir þangad þina dyrd en raudul skiní |
(VEÞ)
Norðr líkar þér alt at auka
yðvart vald um heiminn kalda,
— gegnir munu því fyrðar fagna —
fjörnis álfr, und leiðarstjörnu.
Þengill hefr þar annarr engi,
allvaldr, en þú ríki haldit;
lengra telja þjóðir þangat
þína dýrð, en röðull skíni.
Nordr likar þer allt | at auka yduart valld vm heímin kallda gegnir munu þvi fyrdar fagna fíornís ꜳlfr vnd | leidar stíornu þeíngill hefir þar annar engi alualldr enn þu ʀiki halldít leíngra telia þiodir | þanngat þína dyrd enn raudull skíní.
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.