Kari Ellen Gade (ed.) 2009, ‘Sturla Þórðarson, Hákonarflokkr 7’ in Kari Ellen Gade (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 2: From c. 1035 to c. 1300. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 2. Turnhout: Brepols, pp. 751-2.
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænar aldar
austr, þar er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóðhúsa.
Þat veitk, at galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
{Vitr valdr norrænar aldar} lét brjóta virki Ljóðhúsa austr, þar er ógnfúsir jöfrar treystuz. Þat veitk, at {göfugr oddviti jöfra} galt Gautum rán; þjóð fekk reiði ræsis; slíkt gekk at vánum.
‘The wise ruler of the Norwegian people [NORWEGIAN KING = Hákon] let the stronghold of Lödöse be broken in the east, where terror-eager princes felt secure. This I know, that the glorious leader of princes [KING] repaid the Gautar for the plunder; people got the wrath of the ruler; such went according to expectation.’
In the autumn of 1227, Hákon learned that Knútr Hákonarson’s men in Lödöse had killed and plundered Jarl Skúli Bárðarson’s envoys to King Valdimarr of Denmark, and he sent men to retaliate. Knútr had left men in a stronghold, which Hákon’s men destroyed and plundered.
In 8, the st. is attributed to Óláfr hvítaskáld (Ólhvít).
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Vitr lét uirki briota valldr noʀænnar all | dar austr þar ær iofrar treystuz ognfusir lioð husa þat ueit ek at gallt gáutum gauf | ugr odduití i⸌o⸍fra þioð fekc rǽsis reiði ran gekc slikt at vanum.
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænar aldar
austr, þar er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóðhúsa.
Þat veitk, at galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis †ręisi† —
rán; gekk slíkt at vánum.
Uitr let virki bríota valldr noʀænnnar a | lldar austr þar ær iofrar treystyzc ogn fusir lioð húsa | þat veit ek at gallt gaútum gꜹfugr odduiti iofra þioð | fek ræsis ręisi ran gek slikt at vánum
(VEÞ)
Vítr let virki bríota | valldr norræɴar alldar ꜹstr þar er iofrar treystuz ogn fúsir lioð | hvsa · þat veít ek at gallt gꜹtum gꜹfvgr oddviti iofra · þioð fékk | ræsís reiþi rán geck slikt at vánum· |
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænar aldar
austr, þar er jöfrar treystuz
högg-fúsir, Ljóðhúsa.
Þat veitk, at galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
Vitr let virki briota | valldr noʀænnar alldar | ꜹstr þar er jofrar treystuz | hꜹgfusir lioðhusa. | þat veit ec at gallt gꜹtum | gofugr oddviti jofra | þioð feck ręsirs reiði | ran geck slikt at vonum. |
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænar aldar
austr, þá er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóðhúsa.
Þat ek, galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
Witur let virkí bríota . valldr norænar alldar · austur | þa er ofar treystuz . ogn fusir líod husa . þat ek gallt | gautum . gofugur od uíte Jofra . þiod feck ʀæsis ʀ | eíde . ʀan geck slikt at vanum |
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr †norręnndar† aldar
austr, þar er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóðhúsa.
Þat veitk, at gjald Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
Vítr let uirkí bríota . valldr norręnndar alldar . Austr þar er Jo᷎frar treystuz | ogn fvsir lioð husa þat ueít ek at gíalld g⸌ꜹ⸍tvm gaufvgr oddvití io᷎fra þíoð fek | ręsis reiðí ran geck slikt at uanum |
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænar aldar
austr, þá er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóðhúsa.
Þat veitk, at galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
Uítr liet virki bríota valldr norrœnnar | alldar . austr þa er io᷎frar trœystuz ógnfusir | liod húsa þat vœít ek at gallt gautum | go᷎fugr odduití io᷎fra . þioð feck ʀœsis | ʀœiðí ʀꜳn geck slikt at vánum. |
(VEÞ)
Vitr lét virki brjóta
valdr norrænna alda
austr, þar er jöfrar treystuz
ógnfúsir, Ljóð-húsum.
Þat veitk, at galt Gautum
göfugr oddviti jöfra
— þjóð fekk ræsis reiði —
rán; gekk slíkt at vánum.
vítr let vírki briota valldur | norænna allda . austr þar er iofrar treystuz ogn fusir liodhusum . þat veít ek at gallt gautum | gofugr odduíti íofra þiod feck ræsiss reidi rꜳn geck slikt at vꜳnum
(VEÞ)
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.