R. D. Fulk (ed.) 2012, ‘Sigvatr Þórðarson, Lausavísur 6’ in Diana Whaley (ed.), Poetry from the Kings’ Sagas 1: From Mythical Times to c. 1035. Skaldic Poetry of the Scandinavian Middle Ages 1. Turnhout: Brepols, p. 706.
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
at, unz enn kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalmdrífu viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nú sitt heill, Ôleifr konungr, unz kømk enn vitja mála, en finnumk meir hér at hallar þinnar. Skald biðr hins, at {viðr {hjalmdrífu}} haldi lífi ok þvísa landi; leyfð endisk; lýkk vísu nú.
‘Now sit in good health, King Óláfr, until I come again to claim fulfilment of [our] agreement, and we shall meet again here at your hall. The poet asks this, that the tree of the helmet-storm [BATTLE > WARRIOR] may keep hold of life and this land; the praise ends; I close my verse now.’
At the onset of winter, the poet Sigvatr and two others set out from Borg (Sarpsborg), going east through Markir (Marker) to Gautland (Västergötland). Before he departs, Sigvatr delivers this and the following stanza to King Óláfr.
On the purpose of the mission, dated c. 1019 or possibly 1018, see Introduction to Sigv Austv. Finnur Jónsson (1932, 9) had difficulty deciding whether to include this and the following stanza in Sigv Austv. Sahlgren (1927-8, I, 200-2, 205) would include them in that poem, reversing their order and placing them last. — [1-4]: The syntax of the helmingr can be construed in various ways. (a) Finnur Jónsson in Skj B makes an intercalary clause of en … hér finnumk meir ‘and we shall meet here again’, but as Kock (NN §672) points out, this isolates en oddly. (b) Finnur Jónsson (1934a, 39) eventually came to favour the present arrangement, which is also adopted in ÍF 27, Jón Skaptason (1983) and Hkr 1991. At ‘at’ is construed with gen. sg. hallar þinnar ‘your hall’ (cf. LP: at C for further examples of at with gen., though the examples involve genitives referring to persons). The seeming isolation of at in l. 3 is signalled and compensated for by metrical stress on the word. (Finnur Jónsson, 1934a, 39, wonders whether Sigvatr gave at a long vowel as in Norw. åt, since the initial lift should be a heavy syllable.) (c) Kock urges instead that at should be construed with kømk ‘I return’ or ‘I get through’, analogous to at kom ‘came there’ in Anon (TGT) 38/1III.
Text is based on reconstruction from the base text and variant apparatus and may contain alternative spellings and other normalisations not visible in the manuscript text. Transcriptions may not have been checked and should not be cited.
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
at, unz ek kom vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drifi viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu sittv heill en hallar | her finnvmc meiʀ þinnar at | unz ec com vitia olafr konungr mala . scald biðr hins at halldi hialmdrifi viðrlifi enndiz leyfð ok | landi lyc ec viso nv þvisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
at, unz ek kom vitja,
Óláfs konungs, mála.
biðr hins, at haldi
hring--drifi viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — †þisa†.
Nu sittu heill en hallar , her finnumz meir | þinar , at unz ek kom uitia , Olafs kongs mala , bidr hins at halldi , | hring drifi uiðr lifi , endiz leyfd oc landi , lyk ec uisu nu þisa . |
(RDF)
Nu sittu en haller her fin | nume meir tinnar att tu untz | ek kom vitia Olafs konungs mala. | Skald bider hins att haldi hialm | derfi vider lifi endis leifd ock lan | dy̋ ly̋k ek viso um thessa.
(VEÞ)
Nú sitt heill, en hallir
hér finnumk meir þinnar
at, unz kømk vitja,
Óláfs konungs, mála.
Skald biðr hins, at haldisk
hring--drifi viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu svá — þvísa.
Nu sittu heil en hallir | hier finnumc meir þinar | at uns ek kem vitia | Alafs konungs mala: | Skald bidr hins at haldiz | hringdrifvi vidr lifi, | Endiz leifd, oc landi | Lýk ek viso sva þuisa. |
(VEÞ)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnum ok meir þinnar
at, unz enn ec kem vitja,
Ôleifr konungs, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drifi viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu þar — þvísa.
Nu sittu heill enn hallar | her finnum oc meiʀ þinnar | at unnz enn ec kem vitia | Olafr konungs mala | scalld biþr hins at hallde | hialmdrifi viðr life | endiz leyfð oc landi | lic ec visu þar þvisa |
(RDF)
Nú sitt heill, ok hallir
hér finnumk meir þinnar
at, unz kømk vitja,
Ôleifr konungs, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hring--drífr frǫmu lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu þar — þvísa.
Nu sit | þu heill ok hallir her finnumz meiʀ þinnar at unz | ek kem uitia oláfr . konungs mála skálld bidr híns at | halldi hringdrifr fraumu lífi enndiz leifd ok landi lyk | ek uisu þar þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, ok hallir
hér finnumk meir þinnar
at, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hring--drífr frǫmu lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu þar — þvísa.
Nu sittu heill ok hallir . her finnumz meiʀ | þinnar . at unz ek kem uitia . olafr konungr | mala . skalld biðr hins at halldi hrin | gdrífr fraumu lífi . endiz leyf | ð ok landi . lyk ek uisu þar þuísa . |
(RDF)
Nu sittu heill ok hallir : her finumz meiʀ þinnar . at unz | ek keni vitia . oleifr konungr mala . skalld bidr hins at halldi . hringdrifr fraumu | lifi endiz leyfd ok landi . lijk ek vijsu þer þuisa .
(VEÞ)
Nú sitt heill, en hallir
hér finnumk nú þinnar
aptr, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hring--drífr frǫmu lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu síttu heill enn hallír | her fínnumz nu þínnar . | aptur vnnz ek kem vítia | olafr konungr mꜳla : || skallð biðr híns at halldí | hríngdrifr fro᷎mu lífí . | enðiz læyfð ok lanði | lyk ek vísu nu þuísa . |
(RDF)
Nú sitt heill, en hollir
hér finnumk meir þinnar
aptr, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at halda
hjalmdrífu viðr lífi
— endisk leyfð — ór landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nv sittv heill eɴ hollir her fiɴvmz meiʀ þiɴar aptr vɴz æk kem vitia || olafr konungr mala skald biðr hiɴs at halda hialm drifo viðr lifi endiz leyfþ or landi lyk æk visv | nv þvisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hollir
hér finnumk meir þinnar
aptr, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at halda
hjalmdrífu stafr lífi
— endisk leyfð — ór landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu sit þu heill en hollir her finnumz meiʀ þiɴar . aptr undz ek kem vítia . | Olafr konungr mala . skalld biðr híns at ek hallda hialm drifu stafr lífi en | diz leyfð or landi . lyk ec uisv nu þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
at, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjǫrdrífu viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nv | sittu heill eɴ hallar her finnumz meiʀ þinnar | at unnz ek kem vitea olafr konungr mala . Skalld | biðr hins at hallde hiordrífo uiðr life en | dizt leyfð ok lande lyk ek uisu nv þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
at, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drifi viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu sit | tu heill en hallar . her finnumz meiʀ þinnar . at unz ek kem vitia . Olafr konungr | mala skalld biðr hins at halde . hialmdrífi viðr lifi . endiz leyfð ok lande | lyk ek uisu nu þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér †finumk† vér þinnar
at, unz kømk vitta,
Óláf konung, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drífr þú lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu sittu hæill en hallar her finumk ver þinnar at | unz ek kem vitta . olaf konung mala . scalld biþr hins at haldi hialmdrifr þv́ lífi . andiz leyfð ok lande | lyk ec visu nu þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir enn þinnar
at, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drifi gramr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nv sittu heill en hallar her finnumzst meirr en þínnar at unnz ek kem uítea | olafr konungr mala skalld bidr híns at halldi healm drifui gramr lífue | endizst leyfd ok lannde lyk ek visu nu þuisa .
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnimk meir þinnar
at, unz er kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalm-drifi gramr lífi
— endisk leyfð — í landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nv sittv heill enn hallar hier finnimzt meír þínnar . ath unz er ec kem uitía olafr konungr ma | la . skalld bíðr híns ath hallde híalm drifí gramr lífí . enndízt leyfð j landi . lyk | ec visv nv þuísa
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnusk meir þinnar
at, unz ek kom vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr hins, at haldi
hjalmdrífu viðr lífi
— endisk leyfð — ok landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nu sittu heill eɴ hallar | her fiɴuz meiʀ þiɴar | at unz ec kom vitia | Olafr konungr mala | scáld biþr hins at haldi | hialm drífo viðr lífi | eɴdiz leyfð ok landi | lýc ec viso nu þvísa |
(RDF)
Nú sitt heill, en hallar
hér finnumk meir þinnar
áttu, unz kømk vitja,
Ôleifr konungr, mála.
Skald biðr húns, at haldi
hjalm-drifi viðr lífi
— endisk leyfð — at landi
— lýkk vísu nú — þvísa.
Nv sittv heill en hallar . her finnvmzt | meiʀ þínar . attv vnz ek kem vitia olafr konungr | mala . skalld bidr hvns at halldi . hialm | drifi vidr lífi endizt lꜽfd ath landi . lyk | ek visv nv þvi sa .
(RDF)
Nu sit þu heill en hollir | her finnumz meirr þinnar | aptr undz ek kem vitia | olafr konungr mala | skalld biþr hins at halldi | hialmdrifu stafr lifi | endiz leyfþ or landi || lyk ek visu nu þvisa . |
(RDF)
Skj: Sigvatr Þórðarson, 13. Lausavísur 7: AI, 267, BI, 247, Skald I, 128, NN §672; Fms 4, 185, Fms 12, 83, ÓH 1853, 80, 271, ÓH 1941, I 198 (ch. 75), Flat 1860-8, II, 113; Hkr 1777-1826, II, 123, VI, 83, Hkr 1868, 307 (ÓHHkr ch. 92), Hkr 1893-1901, II, 169, IV, 129-30, ÍF 27, 134-5, Hkr 1991, I, 345 (ÓHHkr ch. 91); Konráð Gíslason 1892, 36, 175, 231, Jón Skaptason 1983, 189, 317.
Use the buttons at the top of the page to navigate between stanzas in a poem.
The text and translation are given here, with buttons to toggle whether the text is shown in the verse order or prose word order. Clicking on indiviudal words gives dictionary links, variant readings, kennings and notes, where relevant.
This is the text of the edition in a similar format to how the edition appears in the printed volumes.
This view is also used for chapters and other text segments. Not all the headings shown are relevant to such sections.