Rakkr þengill hjó rekka;
reiðr gekk hann of skeiðar;
valr lá þrǫngt á þiljum;
þung vas sókn fyr Tungum.
Bragningr rauð fyr breiðan
borðvǫll Jaðar norðan;
blóð kom varmt í víðan
— vá frægr konungr — ægi.
Rakkr þengill hjó rekka; hann gekk reiðr of skeiðar; valr lá þrǫngt á þiljum; sókn fyr Tungum vas þung. Bragningr rauð borðvǫll fyr norðan breiðan Jaðar; varmt blóð kom í víðan ægi; frægr konungr vá.
The bold lord [Óláfr] cut down warriors; he walked enraged across the warships; the slain lay tightly packed on the boards; the attack off Tunge was heavy. The ruler [Óláfr] reddened the plank-field [SEA] north of broad Jæren; warm blood fell into the wide ocean; the renowned king [Óláfr] fought.
[5, 6] fyr norðan breiðan Jaðar ‘north of broad Jæren’: Skj B links the adj. breiðan ‘broad’ with the kenning borðvǫll ‘plank-field [SEA]’ but, as Kock points out (NN §639), this separates the prep. fyr from the phrase it governs. The adj. is appropriate to Jæren, part of Rogaland and a large, flat, lowland area.