Dróttinn, hjalp, þeims dóttur
— dýrrs þínn vili — mína
heim ór heiðnum dómi
hóf ok nafn gaf Tófu.
Helt und vatr inn vitri
— varðk þeim feginn harða
morni — mínu barni
móðrakkr Haralds bróðir.
Dróttinn, hjalp, þeims hóf dóttur mína heim ór heiðnum dómi ok gaf nafn Tófu; dýrrs vili þínn. Inn vitri, móðrakkr bróðir Haralds helt barni mínu und vatr; varðk harða feginn þeim morni.
Lord, help him who lifted my daughter home out of heathendom and gave [her] the name Tófa; worthy is your will. The wise, mind-bold brother of Haraldr [= Óláfr] held my child under the water; I grew exceedingly glad about that morning.
[2] mína: minni DG8, Flat(92vb), 73aˣ, 71ˣ, 76aˣ, vinni Flat(187ra), skíri minni Tóm
[2] mína ‘my’: This reading, found in none of the mss, was first adopted in CPB II, 142. Konráð Gíslason (1892, 203) explains that mína must have been altered to minni (dat. sg.) ‘my’ by a copyist who pronounced þínn with a short vowel and who believed that vowel plus -nn- could not rhyme with vowel plus -n- (cf., e.g., Lv 3/4 and Note).
Pronouns and determiners: Possessive
masc. | fem. | neut. | ||
---|---|---|---|---|
sing. | N A G D | minn minn mín mínum | mín mína minnar minni | mitt mitt míns mínu |
pl. | N A G D | mínir mína minna mínum | mínar mínar minna mínum | mín mín minna mínum |