Nú eru mælt, en mála
meir kunnum skil fleiri,
orð, þaus oss of varða
alls mest, konungr, flestra.
Goð láti þik gæta,
geðharðr konungr, jarðar,
(víst hefk þann) þvít, þinnar,
þúst tilborinn (vilja).
Nú eru orð mælt, þaus flestra of varða oss mest alls, konungr, en meir kunnum skil fleiri mála. Goð láti þik gæta jarðar þinnar, geðharðr konungr, þvít þúst tilborinn; víst hefk þann vilja.
Now the words are spoken which, of most [words], are of greatest importance to us [me], king, but further we [I] possess discernment in other matters. May God allow you to take care of your land, mind-resolute king, because you are born to it; truly I have that wish.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |