‘Vingun muna vera leingr
— veld eg því eigi að heldr —
og eyðaz ástúð,
okkr svá mun fara loks,
nema eina auð-Rán
aðra látir nú í stað,
hristir þá er hafið fest,
hnossa, en munið oss.
‘Vingun muna vera leingr og ástúð eyðaz; eg veld því eigi að heldr; loks mun okkr svá fara, nema látir eina aðra auð-Rán nú í stað, þá er hafið fest, hristir hnossa, en munið oss.
‘The friendship will not last [any] longer and affection will come to nothing; I do not cause it either; in the end it will turn out like that for us, unless you forsake that one other gold-Rán <goddess> [WOMAN] here and now, to whom you have betrothed yourself, shaker of treasures [GENEROUS MAN], and remember us [me].
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |