Kirkju sótti krossmarks
kennir, en brúðmenn
byggvis skyldu byrviggs
bíða, unz hann lyki tíð.
Höfgi rann á segg sýnn;
sofa gjörði stund þá
byrjar, er á bæn var,
blakkþollr gieðrakkr.
Kennir krossmarks sótti kirkju, en brúðmenn byggvis byrviggs skyldu bíða, unz hann lyki tíð. Sýnn höfgi rann á segg, er var á bæn; byrjar blakkþollr gieðrakkr gjörði þá sofa stund.
The knower of the sign of the cross [HOLY MAN] attended church, but the groomsmen of the inhabitant of the wind-horse [SHIP > SEAFARER] had to wait until he finished his devotions. An evident drowsiness came over the man, who was at prayer; the mind-bold tree of the horse of the wind [(lit. ‘horse-tree of the wind’) SHIP > SEAFARER] then did sleep for a while.
[3] skyldu: skyldi 721
[3] skyldu ‘had to, were supposed to’: The verb skulu refers to the brúðmenn (m. pl.) (Mar 1871, 119: boðsmenn) and is therefore emended from 3rd pers. sg. skyldi in the mss to 3rd pers. pl. skyldu.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |