Jöfurr giefi upphaf
óðar, sá er skóp þjóð,
ella verðr orðfall
aldar; er hans traust vald.
Æsta vil eg yðr, Krist
(einn stýrðu gramr hreinn
sólar) um satt mál
(salar, hvað eg kveða skal).
Jöfurr aldar, sá er skóp þjóð, giefi upphaf óðar, ella verðr orðfall; hans vald er traust. Eg vil æsta yðr, Krist, um satt mál; hreinn gramr sólar salar, stýrðu einn hvað eg skal kveða.
May the prince of men [= God], who created people, provide the beginning of the poem, else there will be a lack of words; his power is firm. I want to ask you, Christ, for true speech; pure king of the sun’s hall [SKY/HEAVEN > = God (= Christ)], govern alone what I shall compose.
number: sg.
mood: indic.
person: 1st
tense: pres.
voice: active.
finite;
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |