Gekk sem vind, sás vættki,
varðandi, fjǫr sparði,
geira regns í gǫgnum
glaðr orrostu þaðra.
Gramr flýðit sá síðan
— sœm eru þess of dœmi
éls und erkistóli —
eld né jarn it fellda.
Varðandi regns geira, sás vættki sparði fjǫr, gekk þaðra glaðr í gǫgnum orrostu sem vind. Síðan flýðit sá gramr eld né it fellda jarn; eru sœm of dœmi þess und erkistóli éls.
The warden of spears’ rain [BATTLE > WARRIOR], who not at all heeded his life, went there, exultant, through battle like the wind. Later that prince fled neither fire nor the pure iron; there are fitting proofs of that under the archiepiscopal seat of the storm [HEAVEN].