Óláfr gefr, svát jǫfra
alls engi má snjallra,
hǫggvit gull til hylli
hildinga konr mildi.
Grams es heiðum himni
— hanns fremstr konungmanna —
— spyr, hverr glíkt mun gerva —
gjǫflund borin* undir.
Óláfr, mildi konr hildinga, gefr hǫggvit gull til hylli, svát alls engi snjallra jǫfra má. Gjǫflund grams es borin* undir heiðum himni; hanns fremstr konungmanna; spyr, hverr mun gerva glíkt.
Óláfr, the generous kinsman of lords [KING], gives cut gold in exchange for loyalty, as absolutely none of [the other] undaunted princes can. The ruler’s munificent disposition is carried beneath the clear sky; he is the foremost of kings; [just] ask, who else might act in such a way.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |