Gefr áttstuðill jǫfra
ǫrr ok steinda knǫrru
(hann vill hnøggvi sinnar)
hábrynjuð skip (synja).
Þjóð nýtr Óláfs auðar;
annarr konungr mǫnnum,
seðu, hverr slíkt fé reiðir!
Sik beztan gram miklu.
Ǫrr áttstuðill jǫfra gefr hábrynjuð skip ok steinda knǫrru; hann vill synja hnøggvi sinnar. Þjóð nýtr auðar Óláfs; seðu, hverr annarr konungr reiðir mǫnnum slíkt fé! …Sik beztan gram miklu….
The generous lineage-pillar of princes [KING = Óláfr] gives out armoured ships and painted merchantmen; he wishes to deny his parsimony. People enjoy Óláfr’s wealth; look, what other king gives men such riches! …Himself [to be] the very best ruler….
[3, 4] vill synja hnøggvi sinnar ‘wishes to deny his parsimony’: Litotes; he wishes to show his munificence.
Irregular verbs: vilja (to wish)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | vil vill, vilt vill viljum vilið vilja | vilda vildir vildi vildum vilduð vildu | vilja vilir vili vilim vilið vili | vilda vildir vildi vildim vildið vildi |
pres. part. past part. | viljandi viljat |