Skjótt bark skjǫld inn hvíta
— skald biðr, at goð valdi —
ár til eggja skúrar
ótrauðr, en frá rauðan.
Þat hefk hǫgg of hǫggvit
handvíst á Blálandi,
— goð ræðr sókn ok sigri —
svanni, þínum manni.
Ár bark ótrauðr inn hvíta skjǫld skjótt til skúrar eggja, en frá rauðan; skald biðr, at goð valdi. Þat handvíst hǫgg hefk of hǫggvit manni þínum á Blálandi, svanni; goð ræðr sókn ok sigri.
Earlier I, not unwilling, carried the white shield speedily to the shower of sword-blades [BATTLE], and [when I carried it] back [it was] red; the poet asks that God prevail. That sure blow I have struck for your husband in Africa, woman; God rules war and victory.
[5] þat ‘that’: Skj B and Skald adopt the variant þar ‘there’ (so F, E, J2ˣ, 42ˣ) taken with á Blálandi ‘in Africa’ (l. 6).