Frýrat oss í ári
innþrœnzk, þótt lið minna,
— gǫrt hugðak svá — snertu
snotr mær, konungs væri.
Brúðr mun heldr at háði
hafa drótt, þás framm sótti,
— fold ruðum skers — ef skyldi,
skeggi, aðratveggju.
Snotr innþrœnzk mær frýrat oss snertu í ári, þótt lið konungs væri minna; hugðak svá gǫrt. Brúðr mun heldr hafa at háði drótt, þás sótti framm skeggi, ef aðratveggju skyldi; ruðum fold skers.
The wise inner-Trøndelag maiden does not reproach us for our effort in a hurry, although the king’s force was less; I thought so decidedly. The woman will rather hold in derision the company that lunged forward with their beards, if she should [deride] one or the other; we reddened the land of the skerry [SEA].
[5] mun: so Holm2, R686ˣ, 972ˣ, J1ˣ, J2ˣ, 75a, 68, 61, 325V, Bb, Flat, Tóm, FskAˣ
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |