Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla: ‘dróttinn minn leggr eign sína á óðǫl þegna’; gǫfgir búendr ǫfgask. Seggr, hinns selr út fǫðurleifð sína greifum konungs at fellidómi flaums, mun telja rán í því.
They all say the same thing: ‘my lord appropriates his subjects’ ancestral properties’; proud farmers revolt. That man, who parcels out his patrimony to the king’s counts according to precipitate rulings, will call that robbery.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |