Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla: ‘dróttinn minn leggr eign sína á óðǫl þegna’; gǫfgir búendr ǫfgask. Seggr, hinns selr út fǫðurleifð sína greifum konungs at fellidómi flaums, mun telja rán í því.
They all say the same thing: ‘my lord appropriates his subjects’ ancestral properties’; proud farmers revolt. That man, who parcels out his patrimony to the king’s counts according to precipitate rulings, will call that robbery.
[3] óðǫl: óðal 39, E, J2ˣ, Holm2, 972ˣ(585va), 325VI, 73aˣ, 325VII, 325V, 61, H, Hr, 325XI 3, Flat
[3] óðǫl (n. acc. pl.) ‘ancestral properties’: The variant form óðal is sg. (see ANG §78) and makes less sense in this context. For the institution of óðal, see KLNM 12, 493-503.