Eitt es mál, þats mæla:
‘minn dróttinn leggr sína
eign á óðǫl þegna’;
ǫfgask búendr gǫfgir.
Rán mun seggr, hinns sína
selr út, í því telja,
flaums at fellidómi
fǫðurleifð konungs greifum.
Eitt es mál, þats mæla: ‘dróttinn minn leggr eign sína á óðǫl þegna’; gǫfgir búendr ǫfgask. Seggr, hinns selr út fǫðurleifð sína greifum konungs at fellidómi flaums, mun telja rán í því.
They all say the same thing: ‘my lord appropriates his subjects’ ancestral properties’; proud farmers revolt. That man, who parcels out his patrimony to the king’s counts according to precipitate rulings, will call that robbery.
[1] es (‘er’): om. 325VII
[1] eitt es mál, þats mæla ‘they all say the same thing’: Lit. ‘it’s a single thing that they say’.
Irregular verbs: vera (to be)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
imperative past part. | ver, verið verit |