Kœnn, lé*zt þú hag hreinnar
hǫfðingi, drótningar,
hafs meðan hyrþǫll lifði,
hugat blíðliga síðan.
Þér var hón, sem hárar
hildingr skipa vildi
(ykr lofar) éla þekju,
(ǫll þjóð) í stað móður.
Kœnn hǫfðingi, þú lé*zt hag hreinnar drótningar hugat blíðliga síðan, meðan hafs hyrþǫll lifði. Hón var í stað móður þér, sem hildingr hárar þekju éla vildi skipa; ǫll þjóð lofar ykr.
Wise chieftain, you let the circumstances of the pure queen be attended to kindly thereafter, as long as the fir sapling of the fire of the sea [(lit. ‘sea’s fire-fir sapling’) GOLD > WOMAN = Mary] lived. She was in the position of a mother to you, as the warlord of the high thatch of snowstorms [SKY/HEAVEN > = God (= Christ)] wanted it arranged; all people praise you.