Flǫgð hvǫttu mik til Fyrileifar;
æ vask ófúss til orrustu.
Mik bitu ǫrvar af almboga;
mank aldrigi á Ask koma.
Flǫgð hvǫttu mik til Fyrileifar; vask æ ófúss til orrustu. Ǫrvar bitu mik af almboga; mank aldrigi koma á Ask.
Trolls incited me [to go] to Färlev; I was always uneager for battle. Arrows from the elm-bow bit me; I shall never return to Ask.
[7] mank (‘man ek’): mun ek Flat, 325I
[7] mank ‘I shall’: Ingimarr was from Norway, and the Norw. form of the verb (mank rather than munk) has been retained (see ANG §524.2).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |