Þora munk þann arm verja,
— þats ekkju munr nekkvat —
— rjóðum vér af reiði
rǫnd — es í hlýtk standa.
Gengra greppr inn ungi
gunnblíðr, þars slǫg ríða,
— herða menn at morði
mót — á hæl fyr spjótum.
Munk þora verja þann arm, es hlýtk standa í; þats nekkvat munr ekkju; rjóðum vér rǫnd af reiði. Inn ungi greppr gengra gunnblíðr á hæl fyr spjótum, þars slǫg ríða; menn herða mót at morði.
I shall dare to defend that rank in which I am placed; that seems to be the wish of the widow; let us redden the shield-rim with rage. The young poet shall not take to his heels, battle-cheered, before spears where weapons swing; men will intensify hostile encounters in the battle.
[2] þats ekkju munr nekkvat: ‘[…]’ 75e 4FJ; nekkvat: ‘neccved’ Holm2, nǫkkurr J2ˣ, 972ˣ(499va), 321ˣ, 73aˣ, 325V, 61, Flat, Tóm, Bb, DG8, H, Hr, ‘nekued’ 972ˣ(499vb), ‘nocqvot’ 68, ‘nocquat’ Holm4, ‘nakot’ 325VII, nǫkkut FskBˣ, FskAˣ