Hǫrðu lát mik hverju firðan,
hreinlífr faðir dróttar, meini,
— síðan mætti ór of eyðask
andar sôr — þvís ljónum grandar.
Flotna, vildak frá þér aldri,
ferðgeymandi, skiliðr verða;
uggr es mér, hvárt þá mák þiggja
þessa gipt, es heimar skiptask.
Hreinlífr faðir dróttar, lát mik firðan hverju hǫrðu meini, þvís grandar ljónum; mætti ór sôr andar síðan of eyðask. Flotna ferðgeymandi, vildak aldri verða skiliðr frá þér; uggr es mér, hvárt þá mák þiggja þessa gipt, es heimar skiptask.
Pure-living Father of the host [= God], let me be removed from every hard evil which injures men; may our wounds of the soul [SINS] then be wiped out. Guardian of the troop of mariners [MANKIND > = God], I would wish never to be parted from you; I am anxious whether I shall be able to receive this grace at the time when worlds are exchanged.
[3] ór ‘our’: The ms. reading ‘var’ (= vár) is a form of the poss. pron. (1st pers. pl. ‘our’) common in mss from the C13th on (ANG §467.2).