Verðrat, blíðr, fyr borði
brjótr, hǫfðingi snóta,
— mjǫk treystumk því — Mistar
myrkleygs, sás þik dýrkar,
þvít vegskjótum* veita,
veðrs landreka strandar,
vilt, svinn, ok mátt mǫnnum,
móðir, allt it góða.
Brjótr Mistar myrkleygs, sás dýrkar þik, blíðr hǫfðingi snóta, verðrat fyr borði — mjǫk treystumk því —, þvít vilt ok mátt veita vegskjótum* mǫnnum allt it góða, svinn móðir landreka strandar veðrs.
The destroyer of Mist’s <valkyrie> dark flame [SWORD > WARRIOR], who worships you, gentle chief of women, will not be lost — we [I] greatly rely on that — because you are willing and able to grant men, swift in glory, all that is good, wise mother of the land-ruler of the shore of the wind [SKY/HEAVEN > = God (= Christ) > = Mary].
[1] blíðr ‘blessed’: The m. nom. sg. of the adj. blíðr ‘blessed, happy’, which could be construed as qualifying either brjótr (l. 2) or hǫfðingi snóta ‘chief of women’ (l. 2). It is most plausibly regarded as part of the kenning-like periphrasis for the Virgin Mary, probably modelled on Lat. regina virginum ‘queen of virgins’ (cf. Paasche 1914a, 115; Lange 1958a, 224). Cf. konungr vífa lit. ‘king of women’, Mdr 5/2.