Sá, er óðinn skal vandan velja,
velr svá mörg í kvæði að selja
hulin fornyrðin; trautt má telja;
tel eg þenna svá skilning dvelja.
Vel því að hier má skýr orð skilja,
skili þjóðir minn ljósan vilja;
tal óbreytiligt veitt að vilja;
vil eg, að kvæðið heiti Lilja.
Sá, er skal velja vandan óðinn, velr að selja í kvæði svá mörg hulin fornyrðin; trautt má telja; tel eg, þenna dvelja skilning svá. Því að hier má vel skilja skýr orð, skili þjóðir ljósan vilja minn, óbreytiligt tal veitt að vilja; eg vil, að kvæðið heiti Lilja.
He who must execute the elaborate poem chooses to put into the verse so many obscure archaisms one can hardly count them; I say that he thus impedes understanding. Because one here can understand clear words well, let people understand my transparent intent, this ordinary speech given freely; I desire that the poem be called ‘Lilja’.
Irregular verbs: vilja (to wish)
indic. | subj. | ||||
---|---|---|---|---|---|
pres. | past | pres. | past | ||
sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | vil vill, vilt vill viljum vilið vilja | vilda vildir vildi vildum vilduð vildu | vilja vilir vili vilim vilið vili | vilda vildir vildi vildim vildið vildi |
pres. part. past part. | viljandi viljat |