Anon Lil 97VII/1 — Veri ‘be’
Veri kátar nú, virða sveitir;
vætti þess, í kvæðis hætti,
várkunni, að verka þenna
vanda eg minnr, en þætti standa.
Varðar mest, að allra orða
undirstaðan sie riettlig fundin,
eigi glögg þó að eddu regla
undan hljóti að víkja stundum.
Sveitir virða, veri nú kátar; vætti þess várkunni, að eg vanda verka þenna minnr í hætti kvæðis, en þætti standa. Varðar mest, að riettlig undirstaðan allra orða sie fundin, þó að eigi glögg regla eddu hljóti stundum að víkja undan.
Hosts of men, be glad now; I expect this, that they will excuse, that I execute this poem less well in poetic form than it would seem to merit. It is of great importance that the right meaning of all words be found, even though the obscuring rule of the Edda must at times give way.
readings
[1] Veri: Verið 622, 4892, Verði Vb, 41 8°ˣ
grammar
Irregular verbs: vera (to be)
| indic. | subj. | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| pres. | past | pres. | past | ||
| sing. pl. | 1 2 3 1 2 3 | em ert er erum eruð eru | var vart var várum váruð váru | sé sér sé sém séð sé | væra værir væri værim værið væri |
| imperative past part. | ver, verið verit | ||||