Anon Lil 93VII/5 — fjaðrir ‘feathers’
Hrærð af list þó að hvers manns verði
hold og bein að tungum einum,
vindur, leiftur, grænar grundir,
grös ilmandi, duft og sandar,
hagl og drif sem fjaðrir fugla,
fiskar, dýr sem holt og mýrar,
hár og korn sem heiðar stjörnur,
hreistur, ull, sem dropar og gneistar,
Þó að hold og bein hvers manns, hrærð af list, verði að einum tungum, vindur, leiftur, grænar grundir, ilmandi grös, duft og sandar, hagl og drif sem fjaðrir fugla, fiskar, dýr sem holt og mýrar, hár og korn sem heiðar stjörnur, hreistur, ull sem dropar og gneistar,
Even if every man’s flesh and bones, moved by artistry, might become nothing but tongues, [and so also] wind, lightning, green fields, sweet-smelling grass, dust and sands, hail and driven snow, along with feathers of birds, fish, animals, and woods and moors, hair and corn, as well as bright stars, scales, wool, and drops and sparks,
readings
[5] fjaðrir: fiðr og Vb, 41 8°ˣ(134), 41 8°ˣ(421)
notes
[5] fjaðrir fugla ‘feathers of birds’: Skj B emends to fjaðrir, fuglar ‘feathers, birds’. Kock (NN §§3317, 3318) points out that the ll. of st. 93 end with an alternating abab pattern of noun + attribute (grænar grundir ‘green fields’, fjaðrir fugla ‘feathers of birds’, heiðar stjörnur ‘bright stars’) and nouns joined by a coordinating conj. (duft og sandar ‘dust and sands’, holt og mýrar ‘woods and moors’, hár og korn ‘hair and corn’, dropar og gneistar ‘drops and sparks’). The unnecessary emendation interrupts this pattern.