Anon Lil 86VII/2 — dygða ‘the virtues’
Heyrðu mig nú, himins og jarðar
háleit bygðin allra dygða,
megindrotningin manna og eingla,
móðir guðs og lækning þjóða;
þá er mæðumz í nógum nauðum,
nálæg vertu minni sálu;
vef þú ágætu verndarskauti,
ván mín sönn til hjálpar mönnum.
Heyrðu mig nú, háleit bygðin allra dygða himins og jarðar, megindrotningin manna og eingla, móðir guðs og lækning þjóða; þá er mæðumz í nógum nauðum, vertu nálæg sálu minni; vef þú ágætu verndarskauti, sönn ván mín til hjálpar mönnum.
Hear me now, sublime dwelling of all the virtues of heaven and earth, great queen of men and angels [= Mary], mother of God [= Mary] and healing of people; when I suffer in great need, be near my soul; enfold [it] in your famous protecting mantle, my true hope for the help of men.
readings
notes
[2] bygðin allra dygða ‘dwelling of all virtues’: The kenning-like epithet is reminiscent of titles for Mary used in Lat. hymns (e.g. vas virtutum omnium ‘vessel of all virtues’ [AH 46, 157] and virtutum sacrarium ‘sacrarium of virtues’ [AH 32, 210], gemma virtutum ‘jewel of virtues’ [AH 4, 47], receptaculum virtutum ‘receptacle of virtues’ [AH 15, 51], cella virtutum ‘cell of virtues’ [AH 32, 191]). The section on the Sacrament of Confirmation in Kristinn réttr Árna biskups (Kristinn réttr hinn nýi) uses this term for the seven gifts of the Holy Spirit (NGL V, 22).