Tárum rigni, en tungan þagni;
taki af mál, en þurftug sálin
beriz um fast, svá að búkinn hristi;
bið eg óttandi, ‘hjálp mier, dróttinn!’
Ævinliga með lyftum lófum,
lof ræðandi, á knie sín bæði
skepnan öll er skyld að falla,
skapari minn, fyrir ásjón þinni.
Rigni tárum, en tungan þagni; mál taki af, en þurftug sálin beriz um fast, svá að búkinn hristi; eg bið óttandi, ‘hjálp mier, dróttinn!’ Ævinliga með lyftum lófum er öll skepnan, ræðandi lof, skyld að falla á bæði knie sín, skapari minn, fyrir ásjón þinni.
Let it rain with tears, but let the tongue be silent, let speech die away, and let the needy soul convulse hard, so that the body shakes; I pray fearfully, ‘help me, Lord!’ Unceasingly, with lifted hands, uttering praise, all creation should fall to both its knees, my Creator, before your face.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |