Anon Lil 73VII/1 — drukknan ‘the drowning’
Reknir brott í dauðans drukknan
drepnir menn, er þar skulu brenna,
gnísta tennr í fýlu og frosti;
fjandr í kring um búka standa.
Brigsli og hróp er að gjörvum glæpum,
grimmlig sótt í myrkri og ótta;
eingi er ván á öðru en pínu,
eilíf nauð, en kvikr er dauðinn.
Drepnir menn, er þar skulu brenna, reknir brott í drukknan dauðans, gnísta tennr í fýlu og frosti; fjandr standa í kring um búka. Er brigsli og hróp að gjörvum glæpum, grimmlig sótt í myrkri og ótta; er eingi ván á öðru en pínu, eilíf nauð, en dauðinn er kvikr.
Slain men, who there must burn, driven away to the drowning of death, gnash their teeth in foulness and frost; devils stand in a ring around their bodies. There is scoffing and hooting at their committed sins, hideous grief in darkness and terror; there is no hope of anything other than torment, eternal distress, and death is alive.
readings
[1] drukknan: dökkvan 4892
notes
[1] drukknan dauðans ‘drowning of death’: Cf. Eluc: se ander sẏndvgar grafnar j pisler sem likamer j iord ‘sinful souls are buried in torment as bodies are buried in the earth’ (Eluc 1992, 80, 81).