Sé eg ei þann, að út megi inna
orðasnild, þó gjarna vildi,
alla gleði, þá er fekk að fullu
forn Ádám í Jésú kvámu,
sjálfr hann einn þvíað batt með bölvi
börn sín öll í dauðans pínu,
en nú leysti oss öll ór banni
eitt hans barn, er miskunn veitti.
Eg sé ei þann, að megi inna út orðasnild, þó vildi gjarna, alla gleði, þá er forn Ádám fekk að fullu í kvámu Jésú, þvíað hann sjálfr batt einn öll börn sín með bölvi í pínu dauðans, en nú leysti eitt barn, hans er veitti miskunn, oss öll ór banni.
I do not see the one who could utter forth eloquent speech, much as he would like to, all the joy that old Adam experienced in full at the coming of Jesus, because he himself alone bound all his children with a curse to the torments of death, but now one of his children, who granted mercy, loosed us all from the ban.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |