Anon Lil 60VII/7 — mun ‘will’
En í andláti Jésú sæta
oss var flutt, að gægz á krossinn
fjandinn hafi og friett að syndum,
færaglöggr, ef nökkur væri.
Hlægir mig, að hier mun teygjaz
hans forvitni honum til vansa;
eigi mun nú ormr hinn bjúgi
agn svelgjandi á króki fagna.
En í andláti sæta Jésú, var oss flutt, að færaglöggr fjandinn hafi gægz á krossinn og friett að syndum, ef nökkur væri. Mig hlægir, að hier mun forvitni hans teygjaz honum til vansa; nú mun hinn bjúgi ormr, svelgjandi agn, eigi fagna á króki.
And at the death of sweet Jesus, we were told that the opportunistic fiend has kept an eye on the Cross and asked about sins, whether there were any. I am delighted that here his curiosity would lead him to disgrace; now the coiled serpent, swallowing the bait, will not rejoice on the hook.
notes
[7-8] mun eigi … fagna ‘would not rejoice’: Note the understatement.
grammar
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
| eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
| indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- | ||