Anon Lil 41VII/1 — munu ‘will’
‘Föðurætt hans, trúig, fá munu hitta;
finz móðernið hier með þjóðum;
þó er atferðin Jésú burðar
undarlig, svá að skil eg það varla.
Ekki er mier á þessum þokki;
þannin ferr þeim unga manni;
aldri var sá fyrr á foldu
fæddur maðr, er eg næsta hræddumz.
‘Trúig, fá munu hitta föðurætt hans; móðernið finz hier með þjóðum; þó er atferðin burðar Jésú svá undarlig, að eg skil það varla. Ekki er mier þokki á þessum; þannin ferr þeim unga manni; aldri fyrr var sá maðr fæddur á foldu, er eg hræddumz næsta.
‘I believe few will encounter his father’s kin; the maternal side is found here among people; nevertheless, the manner of Jesus’ birth is so wondrous, that I scarcely comprehend it. I take no pleasure in this one; thus it turns out for the young man; never before was that man born on earth whom I feared [so] much.
readings
[1] munu: menn 713, om. Vb, 4892
notes
[1] trúig fá munu hitta föðurætt hans ‘I believe few will encounter his father’s kin’: The conj. að needs to be understood at the beginning of the subordinate cl. The statement here is typical skaldic understatement: ‘his father’ is the ineffable God.
grammar
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
| eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
| indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- | ||