Fyrri menn, er fræðin kunnu
forn og klók af sínum bókum
slungin, mjúkt af sínum kóngum
sungu lof með danskri tungu.
Í þvílíku móðurmáli
meir skyldumz eg en nökkurr þeira
hrærðan dikt með ástarorðum
allsvaldanda kóngi að gjalda.
Fyrri menn, er af sínum bókum kunnu slungin fræðin, forn og klók, sungu með danskri tungu mjúkt lof af kóngum sínum. Í þvílíku móðurmáli skyldumz eg meir en nökkurr þeira að gjalda allsvaldanda kóngi dikt, hrærðan með ástarorðum.
Men of old, who from their books knew complex learning, ancient and profound, sang in the Nordic tongue elegant praise of their kings. In just such a mother tongue I am more obliged than any of them to present the all-ruling king with a poem, composed with loving words.
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |