Finn eg, alt að manvit manna
mæðiz, þegar er um skal ræða
máttrinn þinn, inn mikli drottinn;
meiri er hann en gjörvalt annað.
Sie þier dýrð með sannri prýði,
sunginn heiðr af öllum tungum
eilífliga með sigri og sælu;
sæmd og vald það minkaz aldri.
Eg finn, að alt manvit manna mæðiz, þegar er um skal ræða máttrinn þinn, inn mikli drottinn; hann er meiri en gjörvalt annað. Sie þier dýrð með sannri prýði, heiðr sunginn af öllum tungum, eilífliga með sigri og sælu; sæmd og það vald minkaz aldri.
I find that all the understanding of men becomes exhausted as soon as your might shall be spoken about, great Lord; it is greater than all else. Let there be to you glory with true beauty, honour sung from all tongues, eternally with victory and blessing; honour and that power will never be diminished.
[2] skal ræða ‘it must speak’: The subject of the verb is taken to be manvit ‘understanding’ (l. 1), although it could be taken as impersonal ‘one must speak’ (so Skj B).
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |