Heimr er dauðr, en hvað er til ráða?
Hvar gietr þann, er sier megi bjarga?
Hvergi, því að í synda saurgan
sannliga, hverr að þyngir annan.
Eitt er til, það er eg skal vátta,
— á eg grátandi frammi að standa —
attú sjálfr, inn dýri drottinn,
dugir nú ferð, svá lífguð verði.
Heimr er dauðr, en hvað er til ráða? Hvar gietr þann, er megi bjarga sier? Hvergi, því að í saurgan synda sannliga, að hverr þyngir annan. Eitt er til, það er eg skal vátta — á eg að standa frammi grátandi — attú sjálfr, inn dýri drottinn, dugir nú ferð, svá lífguð verði.
The world is dead, and what remedy is there? Where is to be found the one who can save himself? Nowhere, because in the defilement of sins truly [it is] that each weighs down the other. There is one thing to be done, that which I shall attest — I must stand forth weeping —, that you yourself, the dear Lord, will now help mankind, so that it may be revived.
[2]: Cf. Ps. LXXXVIII.49: quis est vir qui vivat et non videat mortem salvans animam suam de manu inferi semper ‘who is the man that shall live, and not see death: that shall deliver his soul from the hand of hell?’ — [2] hvar getr … bjarga ‘where is [to be found] … save’: The rhyme is between hvar g- and bjarg-.