Æski eg þín hin mikla miskunn
— mier veitiz, ef eg eftir leita
klökkum hug — því að inniz ekki
annað gott, en af þier til, drottinn.
Hreinsa brjóst og leið með listum
líflig orð í stuðla skorðum
steflig gjörð, að vísan verði
vunnin yðr af þessum munni.
Eg æski hin mikla miskunn þín — veitiz mier, ef eg leita eftir klökkum hug — því að ekki inniz annað gott til, en af þier, drottinn. Hreinsa brjóst og leið með listum, líflig orð í skorðum stuðla, steflig gjörð, að vísan verði vunnin yðr af þessum munni.
I ask for your great mercy — may it be granted to me, if I seek with a humble spirit — because there cannot be talk of anything good other than from you, Lord. Cleanse my heart and lead with artistry lively words, within the supports of the stuðlar, a belt with refrains, so that a poem comes about, uttered for you from this mouth.
[4] af þier til ‘from you, on your part’: Analogous idioms with adverbial til include sunnan til ‘in the south’; að sumrinu til ‘during the summer’, að degi til, að aldri til ‘with respect to age’, að vexti til ‘with respect to size’ (JH, cf. Sigfús Blöndal 1920-4: til IV.4).