Anon Lil 17VII/7 — með ‘with’
Liettliga þar — svá ljósin vátta
liettleika í svaranna reikan —
því treystiz hann framt að freista
flærðum settr og talar með prettum:
‘Eigi munu þið Ádám deyja
andlitshvít, þóað eplið bítið,
heldur munuð með heiðr og valdi
hosk og rík við guðdóm líkjaz.’
Liettliga þar — svá vátta ljósin liettleika í reikan svaranna —, treystiz hann því, settr flærðum, að freista framt og talar með prettum: ‘Munu, þið, Ádám, andlitshvít eigi deyja, þóað bítið eplið, heldur, hosk og rík, munuð líkjaz við guðdóm með heiðr og valdi.’
Easily there — thus the lights affirm the levity in the wavering of her replies —, he dared this, filled with deceit, to tempt impertinently and speaks with tricks: ‘You and Adam, bright of face, will not die, though you eat the apple, rather, wise and powerful, you will be like the Godhead with honour and might.’
readings
notes
[7] með heiðr ‘with honour’: Some mss record the more common dat. sg. heiðri, but the form without an ending is also found. Heiðr is a m. a-stem noun, with -r belonging to the stem; -ri is the expected dat. sg. form (after með), but sometimes a-stems are inflected like i-stems, with no ending in the dat. sg. (see ANG §358.3, which does not, however, cite this noun). Fritzner: heiðr gives examples in the dat. sg. both with and without (see last three examples) the -i ending.