Stœrir lét at Stauri
stafnviggs hǫfuð liggja
— gramr vélti svá — gumna.
Gunnblíðr ok ræðr síðan.
Sleit at sverða móti
svǫrð víkinga hǫrðu
unda már fyr eyri.
Jarl goðvǫrðu hjarli.
Stœrir gumna lét hǫfuð stafnviggs liggja at Stauri; gramr vélti svá. Gunnblíðr ok ræðr síðan … Már unda sleit svǫrð víkinga at hǫrðu móti sverða fyr eyri. Jarl goðvǫrðu hjarli …
The strengthener of men [RULER] let the head of the prow-horse [SHIP] lie off Staurr; the ruler arranged it in this way. Rejoicing in battle and rules since then … The gull of wounds [RAVEN/EAGLE] ripped the scalp of the vikings in the hard meeting of swords [BATTLE] off the sand-spit. Jarl god-defended land …
[3] gramr: so F, J1ˣ, J2ˣ, 61, 53, 54, Bb, Flat, ‘gram(r)’(?) Kˣ
[3] gramr vélti svá ‘the ruler arranged it in this way’: The verb véla has two distinct meanings which reflect separate etymologies: either ‘deal with, arrange, manage’ (Fritzner: véla 2; AEW: véla 1) or ‘trick, betray’ (Fritzner: véla 1; AEW: véla 2). Ohlmarks (1958, 509) assumes the latter here, suggesting that Eyjólfr is alluding to some kind of surprise attack on Eiríkr’s part.