Hverrs svá horskr, at byrjar
hans vegs megi of segja
ljóss í lífi þessu
lofðungs gjafar tunga,
þars hreggsalar hyggjum
heitfastr jǫfurr veitir
— skreytt megu skatnar líta
skrín — dýrðar vin sínum?
Hverrs svá horskr, at hans tunga megi of segja gjafar lofðungs ljóss vegs byrjar í lífi þessu, þars hyggjum heitfastr jǫfurr hreggsalar veitir dýrðar vin sínum? Skatnar megu líta skreytt skrín.
Who is so wise that his tongue can tell of the gifts of the prince of the bright path of fair wind [SKY/HEAVEN > = God] in this life, where we think [that] the oath-firm king of the storm-hall [SKY/HEAVEN > = God] gives honours to his friend? Men can see the ornamented shrine.
[7] megu: er of Bb
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |