Hildings hefir haldin
hôtíð verit síðan
— sannspurt es þat sunnan —
snjalls of Danmǫrk alla.
Greitt má gumnum létta
guðs ríðari stríðum;
rǫskr þiggr allt sem œskir,
Óláfr af gram sólar.
Síðan hefir hôtíð snjalls hildings verit haldin of alla Danmǫrk; þat es sannspurt sunnan. Guðs ríðari má greitt létta stríðum gumnum; rǫskr Óláfr þiggr allt, sem œskir, af gram sólar.
Since then the feast of the clever warrior has been observed throughout all Denmark; that is truly learned from the south. God’s knight [SAINT = Óláfr] can easily alleviate afflictions for men; brave Óláfr gets all he desires from the king of the sun [= God].
[5-8] abbrev. as ‘Greitt’ Flat, ‘Greitt m.’ Bb
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |