Fúss emk, þvít vann vísir,
— vas hann mestr konungr flestra —
— drótt nemi mærð — ef mættak,
manndýrðir, stef vanda.
Greitt má gumnum létta
guðs ríðari stríðum;
rǫskr þiggr allt, sem œskir,
Óláfr af gram sólar.
Fúss emk vanda stef, ef mættak, þvít vísir vann manndýrðir; hann vas mestr konungr flestra; drótt nemi mærð. Guðs ríðari má greitt létta stríðum gumnum; rǫskr Óláfr þiggr allt, sem œskir, af gram sólar.
I am eager to compose a refrain, if I can, because the prince attained manly qualities; he was the greatest king among most [rulers]; may the court receive the praise poem. God’s knight [SAINT = Óláfr] can easily alleviate afflictions for men; brave Óláfr gets all he desires from the king of the sun [= God].
[8] gram sólar ‘king of the sun’: Einarr introduced this image (which has no precise analogues in Scripture or in Lat. hymns) into skaldic poetry, and it was widely imitated (cf. Meissner, 381-2).
case: dat.