ESk Geisl 14VII/4 — konung ‘king’
Réð um tolf, sás trúði,
tírbráðr, á guð, láði
(þjóð muna þegna* fœða)
þría vetr (konung betra),
áðr fullhugaðr felli
folkvaldr í dyn skjalda
(hann speni oss) fyr innan
Ǫlvishaug (frá bǫlvi).
Tírbráðr, sás trúði á guð, réð láði þría vetr um tolf — þjóð muna fœða betra konung þegna* —, áðr fullhugaðr folkvaldr felli í dyn skjalda fyr innan Ǫlvishaug; hann speni oss frá bǫlvi.
The fame-eager one, who believed in God, ruled the land for three winters beyond twelve — the people will not raise a better king of thanes —, before the very wise army-ruler [= Óláfr] fell in the din of shields [BATTLE] on the inner side of Alstahaugen; may he guide us away from evil.
grammar
Masculine: gen. sing. -s; nom. pl. -ar/-jar
| nom. pl. -ar | nom. pl. -jar | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| sing. | N A G D | hestr hest hests hesti | jǫkull jǫkul jǫkuls jǫkli | jǫtunn jǫtun jǫtuns jǫtni | ketill ketil ketils katli | niðr nið niðs nið |
| pl. | N A G D | hestar hesta hesta hestum | jǫklar jǫkla jǫkla jǫklum | jǫtnar jǫtna jǫtna jǫtnum | katlar katla katla kǫtlum | niðjar niðja niðja niðjum |
| horse | glacier | giant | kettle | kinsman | ||