Ǫld man hitt, at hœldusk
(hvatir guldu þess skatnar)
fyrr (ór flokki þeira)
foraðstungur Kuflunga.
Nú kná bergs í bjǫrgum
— búk reiðir lô sjúkan —
— mettr vas hrafn í Hrotti —
hóts annan veg þjóta.
Ǫld man hitt, at foraðstungur Kuflunga hœldusk fyrr; hvatir skatnar ór flokki þeira guldu þess. Nú kná þjóta hóts annan veg í bjǫrgum bergs; lô reiðir sjúkan búk; hrafn vas mettr í Hrotti.
People remember this, that the terrifying tongues of the Kuflungar boasted earlier; bold warriors from their band paid for that. Now it howls quite differently in the stones of the mountain; the sea tosses the wounded torso; the raven was sated in Rott.
[1] man: mun E
Verbs: Preterite-present verbs
The present tense of these verbs is like the past tense of strong verbs, and their past tense is weak.
eiga | mega | kunna | skulu | munu | muna | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indic. pres. | sing. pl. | 1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd | á átt á eigum eiguð eigu | má mátt má megum meguð megu | kann kannt kann kunnum kunnuð kunnu | skal skalt skal skulum skuluð skulu | mun munt mun munum munuð munu | man mant man munum munið muna |
indic. past stem subj. pres. stem subj. past stem | átt- eig- ætt- | mátt- meg- mætt- | kunn- kunn- kynn- | skyld- skyl- skyld- | mund- myn- mynd- | mund- mun- mynd- |