Hætt vas hvert, þats átti,
hvarf, Guðrøðar arfi;
lǫnd vann lofðungr Þrœnda
Lǫgmanni þar bannat.
Nýtr fekk nesjum útarr
naðrbings tǫpuð finginn
Egða gramr, þars umðu,
ungr, véttrima tungur.
Hvert hvarf, þats arfi Guðrøðar átti, vas hætt; lofðungr Þrœnda vann bannat Lǫgmanni lǫnd þar. Nýtr ungr gramr Egða fekk finginn tǫpuð naðrbings útarr nesjum, þars tungur véttrima umðu.
Every hiding place that Guðrøðr’s heir [= Lǫgmaðr] had was hazardous; the ruler of the Þrœndir [NORWEGIAN KING = Magnús] refused Lǫgmaðr lands there. The bountiful young lord of the Egðir [NORWEGIAN KING = Magnús] captured the destroyer of the snake-lair [GOLD > GENEROUS MAN] off the headlands, where tongues of hilts [SWORDS] were wailing.