Spurði Ullstrengr orði,
— at renndusk skip hvatla —
— sverð bitu snarpra fyrða
slætt — hvé Þórir mætti.
Lundr kvazk heill at hǫndum
hjǫrs — frôgum þat gǫrva —
— gerðisk glamm á borði
grjóts — en hrumr at fótum.
Ullstrengr spurði orði, hvé Þórir mætti; skip renndusk at hvatla; sverð snarpra fyrða bitu slætt. Lundr hjǫrs kvazk heill at hǫndum en hrumr at fótum; frôgum þat gǫrva; glamm grjóts gerðisk á borði.
Ullstrengr (‘Wool-band’) asked how Þórir was faring; the ships closed quickly; the swords of keen warriors bit bluntly. The tree of the sword [WARRIOR = Þórir] said he was hale of hand but halt of foot; we [I] heard that clearly; there was a crash of rocks against the planking.