Griet in göfga sæta
gangandi nú þangað,
gjör er var skriftin skæra
skýrst Máríu dýrstrar.
Laut að ljúfum fótum
líkneski þar fesku;
miskunn bað hun manna
minnaz eymdar sinnar.
In göfga sæta griet, nú gangandi þangað, er skýrst skriftin skæra dýrstrar Máríu var gjör. Laut að ljúfum fótum fesku líkneski þar; hun bað miskunn manna minnaz eymdar sinnar.
The glorious woman wept, now walking to where the clearest, shining image of most precious Mary was fashioned. She knelt at the beloved feet of the beautiful effigy there; she asked the mercy of men [= Mary] to be mindful of her misery.