Óðins kván rær á jarðar skipi
móðug á munað;
seglum hennar verðr síð hlaðit,
þeim er á þráreipum þruma.
Óðins kván, móðug á munað, rær á skipi jarðar; seglum hennar verðr síð hlaðit, þeim er þruma á þráreipum.
Óðinn’s wife, mighty in desire, rows on the ship of the earth; her sails will be late furled, those which hang on the ropes of longing.