Anon Sól 77VII/1 — Óðins ‘Óðinn’s’
Óðins kván rær á jarðar skipi
móðug á munað;
seglum hennar verðr síð hlaðit,
þeim er á þráreipum þruma.
Óðins kván, móðug á munað, rær á skipi jarðar; seglum hennar verðr síð hlaðit, þeim er þruma á þráreipum.
Óðinn’s wife, mighty in desire, rows on the ship of the earth; her sails will be late furled, those which hang on the ropes of longing.
notes
[1] Óðins kván ‘Óðinn’s wife’: Frigg, or conceivably Freyja, as Björn M. Ólsen (1915, 59) and Paasche (1914a, 158) suggest. Both goddesses are associated with Venus in homiletic writing, both in ON and OE, symbolising sexual desire. Ælfric of Eynsham names Frigg as þære sceamleasan gydenan ‘the shameless goddess’ (Pope 1967-8, 686); Freyja is noted as Freyja portkona ‘Freyja the whore’ in Heilagra manna søgur (Unger 1877, I, 417; II, 233).